Algemene leveringsvoorwaarden: je komt ze in het dagelijks verkeer regelmatig tegen. Bijvoorbeeld wanneer je als ondernemer zaken doet met een groothandel of wanneer je als consument een bestelling plaatst in een online webshop. Maar wat zijn algemene leveringsvoorwaarden nu eigenlijk?
Naast de inhoud van de (individuele) overeenkomst kunnen partijen gebruik maken van zogenaamde ‘algemene voorwaarden’. Algemene voorwaarden zijn schriftelijke bedingen die men in een aantal overeenkomsten wenst op te nemen[1]. Door deze bedingen onder te brengen in een afzonderlijk document hoeft men niet telkens opnieuw algemene zaken zoals betalingstermijnen, garantiebepalingen, incassobedingen en dergelijke overeen te komen, maar volstaat men met een verwijzing naar de algemene voorwaarden.
De wet maakt geen onderscheid in verschillende soorten algemene voorwaarden. Algemene leveringsvoorwaarden zijn dus algemene voorwaarden, maar algemene inkoopvoorwaarden of algemene verkoopvoorwaarden dus ook.
Inhoudsopgave
Meerdere overeenkomsten
Eén van de eisen die door de wet aan algemene voorwaarden wordt gesteld, is dat het moet gaan om één of meer bedingen die zijn opgesteld teneinde in een aantal overeenkomsten te worden opgenomen. Wat dient te worden verstaan onder ‘een aantal’ zegt artikel 6:231 BW niet. Uit de parlementaire geschiedenis blijkt echter dat daarbij moet worden gedacht aan gebruik bij vijf of meer overeenkomsten (VC II, Parl. Gesch. Inv W 6, p.1546/7).
Intentie
Wanneer men het artikel aandachtig leest, valt met name de wijze waarop het artikel is geformuleerd op, en in het bijzonder het woord ‘teneinde’. Kennelijk is het voor de geldigheid van de algemene voorwaarden niet vereist dat deze daadwerkelijk gebruikt worden bij vijf of meer overeenkomsten. Voldoende is dat ze met dit doel zijn opgesteld. De intentie van degene die de voorwaarden opstelt dient er dus op gericht te zijn geweest dat de voorwaarden in vijf of meer overeenkomsten zouden worden gebruikt.
Kernbedingen
Maar wat zijn nou precies algemene voorwaarden en wat dient daarentegen opgenomen te worden in de afzonderlijke overeenkomst? De wet is hierover niet erg duidelijk. Art. 6:231 sub a BW vermeldt weliswaar dat zogenaamde ‘kernbedingen’ géén onderdeel uitmaken van de algemene voorwaarden. Daaruit blijkt echter niet wat onder kernbedingen moet worden verstaan.
Uit de parlementaire geschiedenis blijkt dat onder kernbedingen moet worden verstaan ‘bedingen die de kern van de prestaties aangeven’ en dat deze omschrijving zo beperkt mogelijk moet worden opgevat (Parl. Gesch. Inv. Boek 6, p. 1527).
Essentiala
Uitgezonderde ‘kernbedingen’ zijn in ieder geval de essentialia zonder welke een overeenkomst – bij gebreke van voldoende bepaalbaarheid (art. 6:227 BW) – niet tot stand komt (zoals soort en hoeveelheid).
Conclusie
Algemene leveringsvoorwaarden, algemene inkoopvoorwaarden en algemene verkoopvoorwaarden zijn allemaal algemene voorwaarden, hoe ze ook worden genoemd. De voorwaarden moeten worden gebruikt bij meer dan 1 overeenkomst en zijn speciaal voor dat doel opgesteld. Daarnaast is het niet toegestaan om kernbedingen in de algemene voorwaarden op te nemen, waaronder dus de in ieder geval de zgn. essentialia.
Bronnen
[1] Zie art. 6:231 sub a BW waarin een omschrijving wordt gegeven van algemene voorwaarden: een of meer schriftelijke bedingen die zijn opgesteld teneinde in een aantal overeenkomsten te worden opgenomen, […].